Sılaya dön diye mektubun geldi Sılayı sılada yitirdim anam Biten takvimlere sattım geçliği Uykuyu rüyada yitirdim anam
Özü bulmak için indim derine Geç değdi ellerim dost ellerine Salınca gönlümü mahşer yerine Dünyayı dünyada yitirdim anam
Öteyi ötede burayı burda Güneşin nurunu bir başka nurda İsa yı çarmıhta Musa yı Tur da Adem i Havva da yitirdim anam
Kapattım kapımı of ile ah a Açtım penceremi sonsuz sabaha Ağrımı sızımı sorma bir daha Onları orada yitirdim anam
Bu hiç o herşeyden verince müjde Silindi hayaller kalmadı gözde aşkım çiçek açtı yandığım közde Aklımı sevdada yitirdim anam
Ölçtüm ve düşündüm inceden ince Sıyrıldı kılıftan son ile önce Manalar zihnimde şekillenince Ben beni aynada yitirdim anam
Önce kökü dalda dalı çiçekte Çiçeği meyvede meyveyi renkte Var olan herşeyi bir çekirdekte Onu da Mevla da yitirdim anam |